Het is code zwart in de jeugdzorg. Dat is al maanden de boodschap bij stakingen en bij Tweede Kamerdebatten. Oplossingen zijn vooralsnog onvoldoende in zicht om de omgevallen sector weer overeind te helpen, ervaren jeugdbeschermers. Waar krijgt een jeugdbeschermer allemaal mee te maken? Het Friesch Dagblad loopt een dag mee met Evelyn en Froukje van Regiecentrum Bescherming en Veiligheid in Fryslân.
Vroeg in de ochtend stromen de eerste appjes al binnen van jongeren, ouders en pleeg- of gezinsouders, nog voor de eerste vergadering. Daarna volgen telefoontjes van de gedragswetenschapper en de jurist. Dan nog een bespreking. ’s Middags een huisbezoek en vervolgens door naar een gesprek over een andere zaak. Tussendoor blijft de telefoon gaan. Een crisisgeval: een jongere die per direct onderdak nodig heeft. Dat gaat voor. Dan ’s avonds nog maar op alle mails reageren. En de administratie, die moet ook nog.
Meer lezen?
- Lees hier de complete reportage: “Jeugdbeschermers vliegen van crisis naar crisis”, of
- Lees het verhaal van moeder Naomi: “Hoe pak je de draad weer op na een traumatische uithuisplaatsing?”
“Het ging niet meer goed. Ik heb gevraagd of ik het veilige hekje terug kon krijgen, waarin ik samen met een gezinsvoogd beslissingen kan maken”, vertelt Naomi. Met hulp van haar gezinsvoogd volgt ze nu een behandeltraject bij Fier. ,,Niet elke ouder staat open voor hulp van de jeugdbescherming, maar ik wel. Ik heb ook wel echt geleerd: jeugdbescherming wil als laatste een kind uit huis plaatsen, want dat is voor iedereen traumatisch.”
Bron: Friesch Dagblad, 24 december 2022